Aziz Valentine Günü
Larry ve Jo Ann sıradan bir çiftti. Sıradan bir caddede, sıradan bir evde yaşıyorlardı. Diğer bütün sıradan insanlar gibi iki yakalarının bir-araya gelmesi amacıyla çabalıyorlar, çocuklarını iyi yetiştirmeye çalışıyorlardı.
Diğer bir açıdan da sıradan insanlardı, ağız dalaşına girerlerdi. Konuşmalarının çoğunda evliliklerinde neyin kötü gittiğini ve kimin suçlu olduğunu tartışıyorlardı.
Bir gün olağanüstü bir olay oldu.
“Jo Ann, benim şu sihirli çekmecelerimi biliyorsun. Onları hep açtığımda çoraplar ve iç çamaşırlarıyla dolu olduklarını görüyorum.” dedi Larry. “Yıllardır bu çekmeceleri doldurduğun için sana teşekkür etmek istiyorum.”
Jo Ann gözlüğünün üzerinden kocasına dik dik baktı. “Ne istiyorsun?” Larry diye sordu.
“Hiçbir şey. Sadece o sihirli çekmeceler için teşekkür etmek istiyorum.”
Bu Larry’nin ilk tuhaflığı değildi. Bu yüzden Jo Ann hiç değilse birkaç gün bu olayı düşünmek istemedi.
“Jo Ann, bu ay çek defterini doldurduğun için teşekkürler. Yazdığın on altı rakamdan on beşi doğru. Bu bir rekor.”
Duyduklarına inanamayan Jo Ann başını işinden kaldırdı ve “Larry, sen benim yazdıklarımla dalga mı geçiyorsun? Buna bir son ver.” dedi.
“Yoo, hayır. Ben sadece gösterdiğin gayreti takdir ettiğimi belirtmek istedim.”
Jo Ann başını salladı ve işine devam etti. Kendi kendine “Bu adamın nesi var?” diyerek homurdandı.
Jo Ann ertesi gün manavda çek yazarken, çek defterine bakıp doğru çek numarasını yazıp yazmadığını kontrol etti. Sonra da kendi kendine “Neden birdenbire bu aptal numaralan kontrol etmeye başladım ki?” diyerek söylendi.
Olayı unutmaya çalıştı, ama Larry’nin tuhaf davranışlarında bir artış gözleniyordu.
Bir akşam “Jo Ann bu harika bir yemekti. Gösterdiğin gayretten dolayı sana teşekkür ediyorum. Geçtiğimiz on beş yıl boyunca bana ve çocuklara on dört bin kereden fazla yemek hazırlamak zorunda kaldın.”
“Jo Ann evimiz harika görünüyor. Böyle olması için çok çalışıyor ve yoruluyorsun.” “Teşekkürler, Jo Ann. Böyle olduğun için çok teşekkürler. Seninle birlikte olmaktan gerçekten zevk alıyorum.”
Jo Ann kaygılanmaya başlamıştı. “Dalga mı geçiyor, eleştiriyor mu anlamıyorum.” diyerek söyleniyordu.
Kocasına tuhaf birşeyler olduğuyla ilgili korkuları on altı yaşındaki Shelly’nin şikayetleriyle doğrulanmıştı: “Babam kafayı üşütmüş anne. Bana çok hoş göründüğümü söyledi. Bütün bu makyaja ve uçuk kıyafetlere rağmen bana bunları söyledi. Bu babam olamaz. Nesi var anne?”
Sorunu her neyse Larry’nin halledemediği ortadaydı. Günler geçtikçe sadece olumlu şeylere konsantre olmaya devam ediyordu.
Haftalar geçtikçe Jo Ann eşinin tuhaf davranışlarına alışmaya başlamıştı. Hatta ara sıra ona teşekkür bile etmeye başlamıştı. Artık kocasının söylediklerinden gurur duymaya başlamıştı. Bir gün o kadar tuhaf bir şey oldu ki Jo Ann’in iyice kafası karışmıştı.
Larry, “Senin biraz nefes almanı istiyorum. Yemekleri ben yapacağım. Elini tavadan çek ve mutfaktan çık.” demişti.
(Uzun bir duraksama oldu) “Teşekkürler Larry. Çok teşekkür ederim!”
Jo Ann de artık bir adım atmıştı. Kendine güveni artmıştı. Kendini eskisi kadar kötü hissetmiyordu. “Larry’nin yeni davranışlarından çok memnunum.” diye düşünüyordu.
Başka bir gün olan olağanüstü olayı saymazsak bu hikâyenin sonu olabilirdi. Bu sefer konuşan Jo Ann olmuştu.
“Larry, sana çalıştığın için teşekkür etmek istiyorum. Bize bunca yıldır sağladıkların için de. Sana bunları ne kadar takdir ettiğimi şimdiye kadar söyleyememiştim.”
Jo Ann ne kadar olayın üstüne gitmiş olursa olsun Larry davranışlarındaki bu değişikliğin sebebini hiç anlamamıştı. Belki de bu hayatlarında bir sır olarak kalacaktı. Oysa bu benim birlikte yaşamaktan sevinç duyduğum bir sır.
Çünkü ben Jo Ann’in ta kendisiyim.
Yazan:Jo Ann Larsen – Desert News
Kitabın Adı:T.S.Ç Yüreğinizi Isıtacak Öyküler
Kitabın Yazarı:Jack Canfield / Mark Victor Hansen
Yayın Evi:HYB Yayıncılık
Category: Hayatın İçinden
