Doktorluk
Doktor, Latince öğretmen demektir. Bin yıl önce, ilk üniversitelerin ortaya çıkmasıyla birlikte, akademik bir unvan olarak kullanılmıştır. Günümüzde, doktora sahibi olan kişilere verilmekle birlikte, genellikle Tıp Doktoru anlamında kullanılır ve kişilerin adlarından önce gelen Dr. kısaltmasıyla belirtilir. Bizde hekim olarak anılan bu meslek grubunun tarihi çok daha eskilere dayanır. İbni Sina modern tıbbın babası olarak bilinir ve Avrupa’da Avicenna adıyla ders kitaplarında okutulur. İslam dinine göre de tüm peygamberlerin hekimlik uygulamaları yaptığı bilinir. Özellikle Hz. Muhammed’in rahatsızlanan insanlar için Allah’dan gelen ilhamla yaptığı tedaviler tıbbı nebevi (peygamber tıbbı) olarak bilinir ve hadis kitaplarında önemli bir yer tutar.
Doktor unvanı, ilk olarak Avrupa’da ortaya çıkmış ve zamanla Amerika’ya ve diğer Avrupa sömürgelerine de yayılmıştır.
Türkiye’de doktorlar 6 yıllık üniversite eğitimi görürler ve mezun olduklarında pratisyen hekim olurlar, reçete yazma ve hastanelerde çalışma iznine sahip olurlar. Belirli bir alanda uzmanlaşmak isteyenler, Tıpta Uzmanlık Sınavı’na (TUS) girerler. Bu sınavı başaran (sınava girenlerin yaklaşık %5-10’u) hekimler branşlarına göre 4 ila 6 yıl arasında ihtisas eğitimi görerek uzman hekim olurlar.
Pratisyen Hekimlik , Dünyada Tıp disiplinleri arasında ayrı bir uzmanlık alanıdır. 1. basamak hekimliğinin uzmanlıkalanı “pratisyen hekimlik” dir. Dünyada pek çok ülkede tıp fakültesini bitiren hekimler meslek örgütleri tarafından en az yarısı sahada olmak üzere bir eğitime tabi tutularak “pratisyen hekim” ünvanını almaktadırlar. Türkiyede yasal boşluklar nedeniyle bu eğitimi, verebilecek tek kurum olan Türk Tabipleri Birliği Genel Pratisyenlik Enstitüsü (TTB-GPE) rudimanter bırakılmıştır. Türkiye’de şu anda ‘genel tababet’ olarak adlandırılan pratisyen hekimlik için mezuniyet sonrası bir eğitim bulunmamaktadır. Tüm dünyada bu eğitimi alan doktorlar hastayı ilk gören ve tüm sağlık sorunlarını yakından takip eden aile hekimliği uygulamalarının bel kemiğidirler. Böylece küçük sağlık sorunları mahallede halledilmiş olacağından hem hastanın işi çabuk hallolmuş olur hem de daha karmaşık sorunlar için hastaneye sevk edilenlerin hastanelerdeki bekleme süresi azalmış olur.
Category: Genel Kültür
