Vefam

Vefamdır beni ben yapan

Beni sokaktaki köpekle aynı seviyede tutan

Daha ne istersin  ki ey insan

Sokaktaki köpek kadar sadık olabilsen

Daha ne ister onun kadar vefa sahibi olsan

Daha ne istersin

Vefa olmazsa nasıl olurum dost

Dost olmazsa ne yapar bu can

Can olmadan ne yapar bu kuru beden

Ancak vefalı bir köpeğe olur yem

Vefakar ol ey gönlüm her dem

Şehr-i İstanbul’a

Çünkü o sana kucak açtı

Boğazında seni avuttu

Süleymaniye de secdeye kabul etti

Arnavut köyde rüzgarla okşadı seni

Biraz kıskanç biraz huysuzdu

Ama o hep seni sevdi

Ona vefalı ol ki sadakatinle köpek kadar olabilesin

Ve ben o zaman vefalıyım diyebilesin

Dostuna da vefalı ol

Ona ne gözün gibi bak ne kendin gibi

Ona bir güle davrandığın gibi davran

Hırçın olma dikeni sana batar kanatır seni

Onu rüzgardan koru zarar görmesin

Onu vefa ile koru ki günü gelince seni fırtınadan korusun

Ve o zaman sokaktaki köpek seviyesine ulaşırsın

Sevgiline sadık ol

O seni kutsal sayıp gönlünde bir köşk kurar sana

Sen ona ne verirsin ki en fazla bir gülümseme

Ve o nemli gözlere rağmen yoluna devam edersen

Bak yanında yürüyen o sahipsiz kimsesiz zavallı dediğin köpeğe

Eğil ve onun patilerini öp

Ve ondan sadakati ve vefayı öğren

Ki onun seviyesine ulaşasın

Sakın ha deme ben insanım

Sokaktaki köpek kadar vefalı olmadan

Sadece iki ayak üstünde yürüyorsun  konuşuyorsun diye

Ondan üstün mü sandın kendini

İnsan dediğin önce sevmeyi sevilmeyi bilecek

Çünkü senin sevmen ihtiyaç sevilmen ise lütuftur

Vefa ise senin damarlarında ki kandır

Vefa dediğin dostun geldiğinde bana bir can lazım dediğinde

Kapıyı çarpıp çıkmak değildir

Al benimkini senden değerli değil ya demektir

Sevgilin sana ben başkasını seviyorum derse

Seninde vefan varsa

O mutlu olsun diye ardından şöyle de

Gün olurda buralardan bir yardım istersen

Eski bir sevgili seni gönül mahseninde tozlar arasında bekliyor

Vefalı olmaya çalış sende ey gönlüm

İstanbula vefalı ol

O seni asla satmaz

O seni asla bırakmaz

O seni asla aldatmaz

Git kucaklaş yağmuruyla

Temizlen onun suları ile

Sakın ona küfretme

Kızma gücenme

Bil ki o sana her zaman yuvadır

O sana her zaman yardır

Yolları bozuktur, insanı bozuktur

Suları bozuktur , arabaları bozuktur

Ama o şehir hala daha

Fatihin aşık olduğu İstanbuldur

Vefalı ol en azından fatih kadar vefalı ol , İstanbul denen koca aşkına…

Yunus coşkun

Category: Şiirler